Wczesne sygnały stwardnienia rozsianego pojawiają się zwykle raptem pomiędzy 20. i 40. rokiem życia. Może to być widzenie nieprecyzyjne bądź dwoiste, a czasem utrata wzroku w pojedynczym oku lub w obu. Niekiedy pojawia się uszkodzenie i paraliż kończyn, ubytek kompatybilności ruchów, drętwienie, zakłócenia czucia. Momentem występują także zawroty głowy, zaburzenia symetrii, chaotyczna mowa.Stwardnienie rozsiane czyni, że własny system odpornościowy organizmu rozpoczyna niszczyć warstewki komórek nerwowych niczym kwas izolacje przewodów elektrycznych. Bez osłon nerwy narażone są na zwarcia i powstrzymanie przewodzenia. W miejscu osłabienia włókien czułych w mózgu zachodzą rany, czyli stwardnienia – stąd nazwa choroby – stwardnienie rozsiane. W Polsce na SM cierpi prawie 40 tys. osób. U prawie jednej trzeciej chorych stwardnienie rozsiane ma spokojny przebieg i chociażby po 15 latach zachowują oni idealną zdolność. Jednakże u kilkunastu procent pacjentów przypadłość ma poważny przebieg a już po 3 latach skazuje ich na wózek inwalidzki. Dzięki leczeniu oraz terapii można zahamować wzrost SM. Niestety, w Polsce wskutek braku odpowiedniego leczenia, jakość życia pacjentów należy do najgroźniejszych w Europie.